ஜா-4

வாழ்க்கைக்கு ஹைக்கூ 04

“அலைகளின் ஓசை 

சிலநேரம் தொலைவில், சிலநேரம் அருகில்; 

என் வாழ்வில் இன்னும் எவ்வளவு மீதமுள்ளது?”

- சந்தோகா தனேடா

கடலோரத்தில் அமர்ந்து அலைகளின் ஓசையைக் கவனிக்கும் ஒருவருக்கு அலைகள் கரையை நோக்கி வரும்போது சத்தம் பலமாகவும் (அருகில்), பின்வாங்கிச் செல்லும்போது சத்தம் குறைவாகவும் (தொலைவில்) கேட்கிறது. இந்த இயற்கையான மாற்றமானது வாழ்க்கையின் ஓட்டத்தையும், அதன் நிலையற்ற தன்மையையும் அவருக்கு ஞாபகப்படுத்துகிறது.

கடல் அலைகளைப் போலவே நம் வாழ்வின் இன்பங்களும் துன்பங்களும் வந்து போகும். எதுவும் நிரந்தரமல்ல. அலைகள் 'அருகில்' வரும்போது மகிழ்ச்சியாகவும், 'தொலைவில்' செல்லும்போது தனிமையாகவும் உணரத் தேவையில்லை; இது இயற்கையின் சுழற்சி என்று புரிந்துகொண்டால் போதும். "இன்னும் எவ்வளவு மீதமுள்ளது?" என்று கேட்கும்போது, வருங்காலத்தைப் பற்றிய கவலையை விட, கையில் இருக்கும் நேரத்தின் மதிப்பை உணர்த்துகிறார். முடிவைப் பற்றி சிந்திப்பது, நாம் இப்போது வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் ஒவ்வொரு நொடியையும் அர்த்தமுள்ளதாக மாற்றத் தூண்டுகிறது.

மனித வாழ்வு இயற்கையின் ஒரு அங்கமே. அலைகளின் ஓசையில் தனது ஆயுளைத் தேடுவது, வாழ்வின் அர்த்தத்தை புரிந்துகொள்ளும் முயற்சியானது, பிரபஞ்சத்தின் ஒரு சிறிய துளியே மனித வாழ்வு என்பதை அமைதியாக உணர்த்துகிறது.

இந்தக் கவிதை நம்மைச் சுற்றியுள்ள இயற்கையை உற்று கவனிக்க தூண்டுகிறது. நாம் தேடும் கேள்விகளுக்கான விடைகளும், வாழ்க்கையின் நிதர்சனமும் அதற்குள் ஒளிந்துள்ளன.